Fındık üreticisine kalkınma önerisi!
Ordu Ticaret Borsası eski başkanı ve Şenocak Fındık'ın kurucusu İsmet Şenocak, fındıkta alan bazlı desteğin bölge ekonomisi ve üreticinin güçlü tutulması açısından çok büyük önem taşıdığını söyledi
Giresun'da yıllar önce başlatılan teşvikli bir proje olan ürün borsaları ve lisanslı depolarla ilgili çalışmaların sonucunu aldıklarını söyleyen Ordu Ticaret Borsası eski başkanı ve Şenocak Fındık'ın kurucusu İsmet Şenocak, "Ordu, Giresun, Trabzon ve Türkiye’mizin tüm meyilli arazi yüksek kesim fındık üreticisi için alan bazlı destekleme modeli çok büyük önem arz etmekte. Serbest piyasa koşullarını oluştururken; meyilli arazideki bir tek fındıkla geçinen üreticisini alan bazlı destekleme yolunu seçerek, gerçek fındık çiftçisini koruma altına alınmış ve küçük üreticinin güçlenmesi sağlanmıştır." dedi.
Meyilli arazideki fındık dikimlerinin en az 60 ile 100 yıllık dikimler olup hem kökler yaşlanmış verimden düşmüş hem de miras yolu ile bu bahçeler bölünmüş bundan dolayı da aile başı üretim meyilli arazi ortalamasının 1.500 kilonun altına düşmüşken; yüksek kesimlerde meyilli arazideki üretici geçim sıkıntısından dolayı göç vermiş ve yaşlı nüfusa kalmış, fındık gelirinin yarısını masrafına vermek zorunda kalan meyilli arazi üreticisi ile düz ovalardaki yeni yeni dikilen verimli arazilerde dönüm başı üretim üç katı ve arazilerin çok geniş olduğunu belirten Şenocak, bu ovalarda alan bazlı desteklemeye hiçbir şekilde ihtiyaç olmadığı kaydetti. Şenocak, bu durumun sebebini şöyle açıkladı:
Düz ovalarda sulama tesisleri yapılmış, makineli toplamaya geçilmiş aile başı ürün fazla üretilmekte ve bunların yanında da alternatif ürün imkanları olduğunu da unutmamak gerekir. Fındık üreticisi bilinçlendirilmeli, fındık ocaklarının arasına eski köklerden arındırılmış yeni dikimlere teşvik edilmeli, bahçesine bakan üreticiye daha fazla teşvik destek verilmeli, ancak %99’u meyilli arazi olan Ordu, Giresun, Trabzon ve Batı Karadeniz’in yüksek kesimi de bugün dünya fındığının yaklaşık %50’sini Türk fındığının %70’ini üretmektedir. Bu meyilli arazi üretici yapısı ile düz ovadaki üreticiyi aynı kefeye koyarak bakmamak gerekir."
Meyilli arazideki fındık dikimlerinin en az 60 ile 100 yıllık dikimler olup hem kökler yaşlanmış verimden düşmüş hem de miras yolu ile bu bahçeler bölünmüş bundan dolayı da aile başı üretim meyilli arazi ortalamasının 1.500 kilonun altına düşmüşken; yüksek kesimlerde meyilli arazideki üretici geçim sıkıntısından dolayı göç vermiş ve yaşlı nüfusa kalmış, fındık gelirinin yarısını masrafına vermek zorunda kalan meyilli arazi üreticisi ile düz ovalardaki yeni yeni dikilen verimli arazilerde dönüm başı üretim üç katı ve arazilerin çok geniş olduğunu belirten Şenocak, bu ovalarda alan bazlı desteklemeye hiçbir şekilde ihtiyaç olmadığı kaydetti. Şenocak, bu durumun sebebini şöyle açıkladı:
Düz ovalarda sulama tesisleri yapılmış, makineli toplamaya geçilmiş aile başı ürün fazla üretilmekte ve bunların yanında da alternatif ürün imkanları olduğunu da unutmamak gerekir. Fındık üreticisi bilinçlendirilmeli, fındık ocaklarının arasına eski köklerden arındırılmış yeni dikimlere teşvik edilmeli, bahçesine bakan üreticiye daha fazla teşvik destek verilmeli, ancak %99’u meyilli arazi olan Ordu, Giresun, Trabzon ve Batı Karadeniz’in yüksek kesimi de bugün dünya fındığının yaklaşık %50’sini Türk fındığının %70’ini üretmektedir. Bu meyilli arazi üretici yapısı ile düz ovadaki üreticiyi aynı kefeye koyarak bakmamak gerekir."